Άρθρα

Περιβαλλοντική διαχείριση Ελαιώνων

Περιβαλλοντική διαχείριση Ελαιώνων

Εισηγητής: Μ. Δ. Αντωνόπουλος

Γεωλόγος – Γεωτεχνικός περιβάλλοντος M. Sc.

Οργ. Γραμματέας ΓΕΩΤΕΕ Πελ. & Δυτ. Ελλάδας και Ιονίου

Η περιβαλλοντική διαχείριση των ελαιώνων αποτελεί μια σημαντική εργασία με επιστημονικά και άλλα απλά καλλιεργητικά κριτήρια που αναβαθμίζει ποιοτικά το ελαιόλαδο αλλά και του δίνει διάρκεια και αειφορία προσθέτοντας φυσικά υψηλότερο εισόδημα στον παραγωγό αλλά και καλύτερη υγεία σε όλους.

Το κύριο σε αυτή τη διαδικασία που εντάσσεται πλέον στην νεα ΚΑΠ με το λεγόμενο «πρασίνισμα», που σημαίνει προνόμια και επιπλέον ενισχύσεις για τους παραγωγούς, είναι η χωροθέτηση όλων των στοιχειών της αγροτικής εκμετάλλευσης, όπως για παράδειγμα τους χώρους αποθήκευσης αγροχημικών, εδαφοβελτιωτικών, τους χώρους διάθεσης και επεξεργασίας των φυτικών η και ζωικών αποβλήτων αν υπάρχουν.  Κυρίως όμως φροντίζουμε να προστατεύσουμε τους υδάτινους αποδέκτες και παράλληλα οριοθετούμε το χώρο υδροληψίας και μεταφοράς νερού.

Όλα αυτά πραγματοποιούνται αφού έχουμε εξετάσει και αξιολογήσει τις κλιματολογικές συνθήκες, της γεωμορφολογικές, της εδαφικές, της υδρολογικές και υδρογεωλογικές κυρίως δε στους επιφανειακούς υδροφορείς.

Δίνεται ιδιαίτερη σημασία και καταγράφονται σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθεσία όλες οι ποσότητες η διάρκεια και το εύρος εφαρμογής όλων των ουσιών που χρησιμοποιούνται για την αύξηση της παραγωγής, τα λιπάσματα ανόργανα και οργανικά (Ν,P,K)  ΝΟ3, τα εντομοκτόνα, νηματωδοκτόνα, μυκητοκτόνα, βιοκτόνα και ζιζανιοκτόνα.

Εξετάζονται οι ιδιότητες των φυτοφαρμάκων όπως είναι η διάσπαση, η προσρόφηση, η διαλυτότητα και η πτητικότητα.

Ιδιαίτερη σημασία δίνουμε στην τοξικότητα των φυτοφαρμάκων και τη δραστική ουσία.

Περιβαλλοντικές επιπτώσεις αναφέρονται στην φάση εφαρμογής και στην φάση μεταφοράς μέσω του νερού με έμφαση στην κύρια δραστηριότητα (Άρδευση)

Τα μέτρα προστασίας εστιάζουν κατά την διαδικασία παρασκευής των χημικών ουσιών (σχεδιασμός με μικρή υπολειματικότητα) και κατά την εφαρμογή τους στον αγρό.

Παράγοντες που δείχνουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες ρύπανσης του ελαιώνα από τα φυτοφάρμακα αφορούν τις ιδιότητες του φυτοφάρμακου δηλαδή την υψηλή διαλυτότητα – χαμηλή προσρόφηση – υπολειμματικότητα.  Τα εδαφικά χαρακτηριστικά δηλαδή άμμος και χάλικες – μικρή περιεκτικότητα οργανικής ουσίας. Τις συνθήκες της περιοχής δηλαδή το μικρό βάθος της υπόγειας στάθμης.

Τέλος την πρακτική εφαρμογής δηλαδή τον κατάλληλο χρόνος ως προς τις κλιματικές συνθήκες και τις μεγάλες ποσότητες εφαρμογής (μεγάλες δόσεις η συχνές εφαρμογές)

Εξετάζουμε τον δείκτη DRASTIC που εκτιμά την πιθανή ρύπανση των υπογείων υδάτων με βάση της υδρογεωλογικές παραμέτρους και την βαρύτητα που έχουν στην  έκπλυση των  φυτοφαρμάκων και τον υπολογισμός της δυνητικής ρύπανσης στη θέση εφαρμογής.

Όλα τα παραπάνω αποκτούν ιδιαίτερη σημασία όταν οι ελαιώνας σχεδιάζονται με ένα ποσοστό της τάξης του 10 – 20% που δίνουν χώρους για την ανάπτυξη παραδοσιακής βλάστησης κυρίως, εχουν καλό αερισμό και προσανατολισμό, αποφευγεται η βαθιά και συνεχής αροση κάθετα στην κλίση του εδάφους αλλά και οι πληθωριστικές αρδευσεις.  Πολλές από τις ασθενειες του ελαιώνα ταυτίζονται κυρίως με τις κακές συνθήκες ανάπτυξης και συντήρησης του όπως το κλάδεμα και ο τρόπος συγκομιδής.  Σε κάθε περίπτωση μπορούμε να αποκτήσουμε περισσότερες γνώσεις και πληροφορίες από εμπειρους καλλιεργητές η ειδικούς γεωτεχνικούς με γνώση στην ελαιοκαλλιέργεια.

NewsLetter

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε κάθε νέα δημοσίευση στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σας.

2 thoughts on “Περιβαλλοντική διαχείριση Ελαιώνων

  1. Ο/Η Mike ANTONOPOULOS λέει:

    Τέλειο μέσο

  2. Ο/Η Mike ANTONOPOULOS λέει:

    Master plan

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *