Παρόλο που η Καλαμάτα υπήρξε πρωτοπόρα στην επεξεργασία των αστικών υγρών αποβλήτων της, καθώς ο βιολογικός καθαρισμός της ήταν από τους πρώτους στην Ελλάδα, η διαχείριση της παραγόμενης ιλύος αποτελεί άλυτο περιβαλλοντικό πρόβλημα μέχρι και σήμερα. Η ιλύς που καθιζάνει στις δεξαμενές δευτεροβάθμιας καθίζησης συλλέγεται και περνάει από τις εξής διεργασίες: αερόβια χώνευση για σταθεροποίηση, πάχυνση με βαρύτητα και αφυδάτωση με μηχανικό τρόπο(ταινιοφιλτρόπρεσσες). Η αφυδατωμένη ιλύς που προκύπτει παραμένει ανεκμετάλλευτη, παρόλο που μετά από κατάλληλη επεξεργασία για την μείωση των παθογόνων μικροοργανισμών και την αύξηση της περιεκτικότητας σε στερεά, μπορεί να αξιοποιηθεί.
Η εκτέλεση του έργου για την μονάδα επεξεργασίας ιλύος της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων Δήμου Καλαμάτας βρίσκεται στο στάδιο δημοπράτησης. Η προμελέτη του έργου προβλέπει την ηλιακή ξήρανση της ιλύος δυναμικότητας 100.000 ισοδύναμων κατοίκων σε βάθος πενταετίας. Η λάσπη θα εκτίθεται στον ήλιο μέσα σε κατασκευή τύπου θερμοκηπίου σε μία έκταση περίπου 7 στρεμμάτων σε χώρο της Δ.Ε.Υ.Α. Καλαμάτας. Ύστερα από 50 με 70 μέρες θα απομακρύνεται από αυτόματο σύστημα και θα αποθηκεύεται σε containers. Το τελικό προϊόν θα είναι ικανό να διατεθεί για τις ανάγκες πρασίνου, την αποκατάσταση ΧΑΔΑ και για τις ανάγκες του Ινστιτούτου Ελαίας Καλαμάτας.