Paiporta και Ρicanua είναι δυο οικιστικές περιοχές με χαμηλό υψόμετρο σε απόσταση 1000 μέτρων από τις εκβολές του ποταμού χειμάρρου Τουρια της Βαλένθια με διεύθυνση δύση ανατολή και με λεκάνη απορροής αντίστοιχη του χειμάρρου Νέδοντα της Καλαμάτας. Έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες καταστροφές γιατί βρίσκονται εκατέρωθεν και κυρίως στο νότιο όριο της κοίτης του χειμάρρου σε ζώνη δυνητικού κινδύνου πλημμύρας. Το μικρότερο υψόμετρο από το βόρειο και μέσα στις προσχώσεις της Μαιανδρικης κοίτης που δημιουργεί ο ποταμός σε περιόδους πλημμύρας διαχρονικά μέχρι και σήμερα έδωσε και τις περισσότερες καταστροφές και θύματα μιας αδικαιολόγητης και προαναγγελθεισας τραγωδίας, αναμενόμενη για την επιστημονική κοινότητα.
Ήταν απλά θέμα χρόνου. Αγνοήθηκε, και η πόλη έγινε γνωστή για το πάρκο του Καλατράβα και κάποια θέατρα και όχι για τα έργα αντιπλημμυρικής υποδομής.
Σημειωτέον η Καλαμάτα έχει πολλά κοινά με την γεωμορφολογία και το κλίμα της Βαλένθια.
Γράφει ο Μιχάλης Αντωνόπουλος, Γεωλόγος – Γεωτεχνικός Περιβάλλοντος
